Wybierając drewno do palenia w kominku, należy wziąć pod uwagę kilka parametrów: jego gęstość, twardość, łupliwość, zawartość kory i stopień wysuszenia, a także szybkość przesychania.

Do palenia w kominku nie polecamy drewna gatunków iglastych. Drewno to zawiera żywicę. W trakcie spalania żywica parując, osadza się na szybie oraz wewnątrz komina, tworząc trudną do usunięcia, tłustą warstwę. Paląca żywica wytwarza dużą ilość dymu oraz sadzy, która osadza się w przewodzie kominowym zmniejszając jego drożność.

Jakim drewnem więc palić w kominku? Zdecydowanie w kominkach powinno się palić drewnem gatunków liściastych, takich jak (ustawione w kolejności wg. największej przydatności do palenia): grab, jesion, buk, dąb, brzoza, olcha.

Poza właściwościami drewna najistotniejszym parametrem dyskwalifikującym drewno do palenia w kominku jest jego wilgotność. Ścięte drewno posiada wilgotność około 80%. Aby odpowiednio przygotować drewno do palenia należy je wysuszyć.

Suszenie drewna, tzw. sezonowanie powinno trwać w zależności od gatunku minimum 1 do 2 lat! Z tego powodu myśląc o ogrzewaniu domu kominkiem trzeba zadbać o drewno minimum dwa lata wcześniej. Konieczność sezonowania wiąże się z posiadaniem odpowiedniego do tego procesu pomieszczenia i miejsca. Drewno najlepiej schnie w miejscu przewiewnym i zakrytym dachem.

Zalecana wilgotność drewna to poniżej 20%. Wilgotność ta zapewnia również wysoką kaloryczność opału. Dym z tak wysuszonego drewna jest praktycznie przezroczysty.