W długi weekend majowy odbyły się Dni Rogoźna. 1,2 i 3 maja można było uczestniczyć w zawodach wędkarskich, turniej szachowym, zabawie tanecznej, spektaklach, biegu ulicznym w okół placu K. Marcinkowskiego oraz pójść na koncerty.
We wtorek 8 maja w Bibliotece Publicznej w Obornikach obyło się spotkanie autorskie z odznaczonym Orderem Uśmiechu i wieloma nagrodami w dziedzinie twórczości literackiej i artystycznej, pisarzem Andrzejem Grabowskim.
We wtorek 27 marca obchodziliśmy w Obornikach Międzynarodowy Dzień Teatru. Jest to święto uchwalone w 1961 roku, podczas światowego kongresu Międzynarodowego Instytutu Teatralnego, na pamiątkę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu, które miało miejsce 27 marca 1957r.
W środę 21 marca Obornickie Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Wyspiańskiego przywitało pierwszy dzień długo wyczekiwanej wiosny.
W sobotę 11 lutego o godzinie 14.00 po raz siedemnasty zapłonęło ognisko pod Dębem „Przemysł II” w Marlewie. Jest to impreza plenerowa organizowana przez Rogozińskie Centrum Kultury – Muzeum Regionalne w Rogoźnie oraz Ligę Ochrony Przyrody.
Pudełko niespodzianek, deszcz kart i cukierków… wieczorny spacer z kotem Camero. Czy marzyliście kiedyś o tym, by wejść w posiadanie czarodziejskiego pudełka… pudełka, w którym znaleźlibyście to, czego akurat pragniecie? – Odpowiedź jest oczywista… tylko możliwość spełnienia graniczy z cudem, bo takie pudełka nie istnieją… a może jednak istnieją… (?)
„Serce się raduli” tak branżowym żartem podsumował w kuluarach koncert Marka Raduli i zespołu Pi-Er-2, Witek Żuromski. I rzeczywiście serducho waliło mocno, gdy słyszało się taką muzykę. Długie instrumentalne kompozycje były okazją nie tylko do wirtuozerskich solowych popisów, lecz malowały ciekawe muzyczne pejzaże o niebanalnej harmonii i brzmieniu.
W miniony piątek odwiedził nas poznański zespół The Pupils a towarzyszył im Sebastian Rutkowski. Swoim występem udowodnili, że „chcieć znaczy móc”. Ich umiejętności wokalne, instrumentalne oraz wiara we własne możliwości pozwoliły im zaistnieć na polskim i europejskim rynku muzycznym.
Zaczęło się tak: na scenie jest już trzech muzyków. Z wyraźnym zniecierpliwieniem oczekują czwartego. Zaczynają grać. Wtem pojawia się spóźniony wiolonczelista. Pędzi na swoje miejsce. Nagle potyka się na schodach i przewraca na proscenium. Wiolonczela uderza z hukiem o sceniczne deski. Muzyk masuje stłuczone udo, z troską ogląda obity instrument. Koledzy marszczą z niepokojem brwi.
